අමනාප

නන්නාඳුනන උන් වගේ
නොබලති එකිනෙකා උන් දෙස
අහවර වූ මුත්, ඉදී බත් පත
නොහොඳ නෝක්කඩු පවතී.

ඉදී ගිය කෙහෙරැල්ල
කහට පැහැ දත් දෙපෙල
ඇදී ගිය හකුපාඩු
මොටද මේ අමනාප

දිවිමගේ පසු බාගෙ
පෙහෙවසින් සිත් නැමැද
උවටැන්ව උනුන් හට
දුරුකරන් අමනාප
සමගි දෙපලක් ලෙසින්

දැහැන බිඳෙයි.

නිශා සියොතුනි, එපා හඬන්නට
මැදියම මා සිත බිය වේවි
විහඟ ගීත හඬ එපා නඟන්නට
සමවැදි මගේ දැහැන බිඳේවි
සසල දෙනෙත් යුග එපා ගාටන්නට
ආශා පල් පිබිදී ඒවී
සරසවියට මා පුරනා පෙරුමන්
පය පා මුල විසිරී යාවී.

සුසුම් සදෙස

දහසක් දේ ඇත කීමට සිරවීලා
කිසිවෙක් නැතේ ඇසුමට එය ලං වීලා
මගේ දුක බෙදා ගත් නුඹ දැන් ඈත් වෙලා
සුසුමක තබා එවනෙමි එය පා කරලා

ගත සිත දෙකට නෑ සුවයක් වෙහෙස මිසක්
දුක බෑ කියන්නට නොමැතිව ළබැඳි සිතක්
මා පැතු සුවය නැත යුග ගෙය අඳුරු තැනක්
සිනහව මතක නෑ මා හට කඳුළ මිසක්